Pomysłodawcą powstania pomnika jest Fundacja Pamięci o Bohaterach Powstania Warszawskiego, której założycielami są Powstańcy Warszawscy i społecznicy. Miejsce postawienia pomnika jest nieprzypadkowe i symboliczne, bowiem znajduje się w warszawskim Parku im. Edwarda Rydza-Śmigłego, w miejscu, w którym podczas Powstania Warszawskiego toczyły się zacięte walki z niemieckim okupantem, z udziałem batalionu AK „Czata 49", w którym dowódcą kompanii „Motyl" był Ścibor-Rylski.
Dzisiejsza ceremonia miała wojskową oprawę. Przed pomnikiem została zaciągnięta warta honorowa. Na wydarzenie przybyli przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, Powstańcy Warszawscy oraz przedstawiciele służb mundurowych oraz mieszkańcy stolicy.
Na koniec uroczystości komendant NwOSG płk SG Andrzej Rytwiński w asyście funkcjonariuszy naszego oddziału złożył wieniec pod pomnikiem naszego Bohatera.
---
Zbigniew Ścibor-Rylski urodził się 10 marca 1917 roku w Browkach na Ukrainie. Po zdobyciu Kijowa przez wojska polskie wraz z rodziną przyjechał do Polski, gdzie w 1939 roku ukończył Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Warszawie. Otrzymał przydział do I Pułku Lotniczego Warszawa Okęcie, który 6 września 1939 roku został ewakuowany na południowy-wschód i dołączył do samodzielnej grupy operacyjnej " Polesie", pod dowództwem generała Franciszka Kleeberga. Ścibor-Rylski brał udział w walkach pod: Mrozami, Łęczną, Adamowem, Kockiem. Po kapitulacji grupy generała Kleeberga, został wywieziony do Kielc, następnie do obozu w Stargardzie, a stamtąd na roboty w Horoście, Strossdorfie i Piritz, skąd udało mu się uciec 1 lipca 1940 roku. W sierpniu 1940 roku Ścibor-Rylski wstąpił do ZWZ-AK - kierował oddziałem przejmującym zrzuty lotnicze na terenie województwa warszawskiego. Od stycznia do lipca 1944 roku walczył w szeregach 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, w kompanii warszawskiej jako dowódca plutonu, a następnie dowódca kompanii "Motyl". W lipcu 1944 roku został oddelegowany do Warszawy, gdzie walczył w Powstaniu Warszawskim, pełniąc funkcję zastępcy dowódcy Batalionu "Czata 49" w Zgrupowaniu "Radosław". Brał udział w walkach na szlaku bojowym: Wola - Stare Miasto - Czerniaków - Mokotów - Śródmieście. Po kapitulacji Powstania jako ranny dostał się do obozu w Pruszkowie, skąd wkrótce uciekł i po dołączeniu do grupy "Kedyw" pułkownika "Radosława" prowadził dalszą walkę z okupantem.
Po wojnie generał Zbigniew Ścibor-Rylski należał między innymi do grupy inicjatywnej utworzenia Muzeum Powstania Warszawskiego, a w 1989 roku założył Związek Powstańców Warszawskich. Brał udział w pracach Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Jest też członkiem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. Został odznaczony między innymi dwukrotnie Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Był wieloletnim Prezesem Związku Powstańców Warszawskich oraz Honorowym Obywatelem Warszawy. Do końca życia pełnił rolę przywódcy i jednego z najwyższych autorytetów środowiska Powstańców Warszawskich. Był wielkim warszawiakiem, którego przemówienia poruszały wiele osób.Gen. Zbigniew Ścibor-Rylski ps. „Motyl” zmarł 3 sierpnia 2018 r. w wieku 101 lat.
